Starbucks

Blair

- Ohh... Tak. Trzeba to nadrobić - powiedziała szybko wpatrując się w tyłek kelnera. Słodki był.

Madeleine

-Idź do niego Bleri.-pokazała jej język. O.

kendi.

- Mój boże, potrzebujęchyba seku, zaraz zasnę- stwirdziła bezpardonowo czeając na reakcję.

Madeleine

Roześmiała się głośno.
-A kto nie potrzebuje? A tutaj... Facetów brak. Przynajmniej tych godnych zainteresowania.

Blair

- Uhhh.... Myslicie że byłby dobry w łóżku? - zapytała nadal gapiąc się bezczelnie na kelnera.

kendi.

- Napewno. Kelnerzy są jednymi z najlepszych.

Madeleine

-Eee... Nie wiem. Nie spałam z kelnerem.-uśmiechnęła się niewinnie. Kłamała ewidentnie.

Blair

- Hm... Może kiedyś... Wolę poszukać kogoś hm... Kogo nie będę widywała codzień - uśmiechnęła się słodko.

kendi.

- pewn myśl. Chociaż wiesz. Ceko będzie.

Madeleine

-A może wreszcie poszukałabyś kogoś na stałe?-powiedziała z wyrzutem wskazując na nią palcem.-Jak tam z Nejtim?

Blair

- Hm... Czy ja wiem? Nie odzywał sie do mnie od tej afery z... Z tą dziwką - dokonczyął i wydęła usta.

Madeleine

-Oj Bleri, Bleri.-spojrzała na nią współczująco.

Blair

- Hm.... - chciała użyć jakiegoś wulgaryzmu {do określenia N. ofc}, ale uznała że nie wypada. Jej? Przecież ona wszystko moze.

kendi.

Postanowiła nie pytać. Przecieżiedziała.
- Hm, Serena. - zasmiała się.

Madeleine

-Na pewno jeszcze będziecie razem!-odparła z przekonaniem.-Dobrze wiesz, że S. nic dla niego nie znaczy.-nie chciała wymawiać tego imienia, nie nie.